li pichotis istòri - Li braio novoretour

Li braio novo
Quand Janet assajè li braio novo que sa femo i'aduguè d'Avignoun, se capitèron un pau longo.
Li braio novo
- Me lis acourchiras, à sa femo digué.
- Acourchisse-lèi tu, feiniant ! ié fagué la patarasso. Iéu, ai pas lou tèms : fau que mude l'enfant.
Li braio novo
- Pichot, dis alor Janet à sa chatarasso, se m'acourchissiés un pau aquéu parèu de braio !
- Ai pas lou tèms : fau que sarcigue mi debas.
Li braio novo
- Sogro, fai alor à sa bello-maire, aquéli braio me soun longo, se me ié fasias un pichot asset !
- Ai pas lou tèms, ié respond la sogro en renant. Me fau pausa levame.
Li braio novo
E lou paure Janet anè se jaire en fasènt la bèbo. Acò pamens l'empaché pas de s'endourmi e de ièu faire peta la narro.
E quand aguéron fini sis obro, femo, chato e sogro anèron se jaire peréu.
Li braio novo
Enterin que Janet rounflavo, sa femo aguè pamens un remors de counsciènçi. Atubè lou calèu, se levè plan-plan, davalé aganté si cisèu, e... cra-cra ! e pièi enfielè soun aguio, e dins un vira-d'iue li braio fuguèron acourchido. E lèu anè mai s'empaia.
Li braio novo
Se vai devina qu'uno miecho-oureto après, la chato faguè coume sa maire : - Es pièi pas juste, se diguè, qu'emè tres femo dins l'outau, aquèu paure ome camine sus l'orle de si braio !
Li braio novo
Es pas fini ! e es bèn veritable que la sogro, la sogro elo-meme ! aguè peréu pieta e coumpassion : uno ouro après, atubè soun lume se levè plan-plan, davalè, agantè si cisèu... cra-cra ! e finalamen acourchiguè li braio !
Li braio novo
Quand Janet li carguè, ié venguèron i geinoun !