lis us e legèndo - La lèbre dóu Pont dóu Gardretour

reviraduro
Lou Pont dóu Gard emé soun triple rèng d'arcado que s'encavaucon eilamount lis uno sus lis autro, es un di plus bèu travai que i'ague dins lou mounde. E pamens dison que lou diable lou bastiguè dins uno niue...
Veici l'istòri :
I'a quau saup quant de tèms, la ribiero de Gardoun, qu'es uno di plus traito e rabènto que i' ague, noun se passavo qu'à la gafo. Li ribeiren de l'aigo se diguèron un jour de ié basti un pont.
Mai lou mèstre massoun que s'èro carga dóu pres-fa, n'en poudié pas veni à bout. Entre qu'avié jita sis arcado sus lou flume, venié 'no gardounado, e pataflòu! lou pont au sòu. Un vèspre sus tóuti lis autre que, morne e tout soulet, regardavo de la ribo soun travai afoundra pèr la ràbi de Gardoun, cridè desespera :
- Fai li tres cop que recoumence : maugrabiéu de ma vido ! I'aurié de que se douna au diable...
E' m'acò, pan ! lou diable en sa presènci pareiguè...
- Se vos, ié diguè Satan, iéu te bastirai toun pont e te responde d'uno, que, tant que lou mounde sara mounde, jamai Gardoun l'empourtara...
- Vole bèn, diguè lou massoun. E quant me faras paga ?
- Oh ! pau de causo : lou proumié que passara sus lou pont, sara pèr iéu...
- Vague, diguè l'ome.
E lou diable tout-d'un-tèms, arpatejant e banejant, derrabè à la mountagno de tros de roco espetaclous e bastiguè 'n moustre de pont coume jamai s'èro vist.
Enterin lou massoun èro ana vers sa femo pèr ié counta lou pache qu'avié fa'mé Satanas.
- Lou pont, dis, sara fa deman à la primo aubo. Mai acò's pas lou tout. Fau qu'un paure marrit se done pèr lis autre... Quau voudra èstre aquéu ?
- E, badau, ié venguè sa femo, adès i' a' no chino qu'a cassa'n lebraud tout viéu. Aganto aquéu lebraud, e deman, à pouncho d'aubo, bandisse-lou sus lou pont.
- As resoun, repliquè l'ome.
E aganto lou lebraud, tourno au rode ounte lou diable venié de basti soun obro, e, coume l'angelus balançavo pèr souna, bandis la bèsti sus lou pont.
Lou diable qu'èro à l'espèro eila de l'autre bout, aparo, afeciouna, la lèbre dins soun sa... Mai, en vesènt qu'èro uno lèbre, l'arrapo emé furour, l'empego contro lou pont, e, coume l'angelus dindavo d'aquéu moumen, lou marrit esperit, en jitant milo escoumenge, s'aproufoundis au founs d'un gourg.
La lèbre, desempièi, se vèi encaro contro lou pont.
E vaqui perqué se dis que li femo an troumpa lou diable.